Gered Mankowitz jest jednym z czołowych fotografów muzycznych w Wielkiej Brytanii, a wystawa obejmuje ponad 100 zdjęć z całej kariery Gereda, obejmującej cztery dekady fotografii muzycznej. Jest to największa kolekcja zdjęć, jaką Gered kiedykolwiek wystawił, i jest to jego pierwsza retrospektywa kariery.

Ta wystawa jest czymś naprawdę wyjątkowym – to zbiór ponad 100 fotografii w wykwintnym, małym formacie fizycznym 8 x 10 cali, który, szczerze mówiąc, wygląda całkiem niesamowicie. Spójrz na przykład na zdjęciu poniżej. To oprawiona w ramę odbitka wystawowa The Yardbirds z udziałem Jimmy'ego Page'a/Jeffa Becka. Nie tylko ten cenny rozmiar wygląda niesamowicie, ale również ceny są atrakcyjne, a rozmiary edycji są uspokajająco niskie – zostanie wyprodukowanych tylko dziewięć egzemplarzy każdego zdjęcia w tym rozmiarze. I tak – to Jimmy Page stoi obok Gereda Mankowitza przed galerią na zdjęciu poniżej. Odwiedził nas w dniu, w którym otwieraliśmy wystawę.

Gered jest najbardziej znany ze swoich zdjęć z lat 60. przedstawiających The Rolling Stones i Jimiego Hendrixa, a oba te motywy są obecne na tej wystawie. W latach 60. fotografował również Marianne Faithfull, Georgie Fame, Chrisa Farlowe'a, The Yardbirds, Erica Claptona, Small Faces, Donovana, grupę Spencera Daviesa i PP Arnolda, aby wymienić tylko kilku, zanim przeszedł do progresywnego końca dekady z Free, The Soft Machine, Traffic i The Nice. Guy Stevens, londyński DJ i twórca sceny, który zrobił tak wiele, aby promować wytwórnię Sue Label, jest obecny na wystawie, pierwotnie wykonanej jako część sesji okładkowej do płyty Sue Story LP.

Gered kontynuował fotografowanie muzyków w latach siedemdziesiątych, osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, a różnorodna tematyka wystawy obejmowała m.in. Kate Bush, Roberta Palmera i Elkie Brooks, Sparks, Slade, The Jam, Generation X, Magazine, Duran Duran, ABC, Ride i Oasis.

ptaki ogrodowe-jimmy-i-gered

Wyjątkowy mały rozmiar

W ostatnich latach Gered Mankowitz stworzył wiele wersji obrazów ze swoich archiwów w bardzo dużym formacie, czasami o wysokości do 6 stóp, często stosując kolor do swoich oryginalnych czarno-białych zdjęć. Na potrzeby tej nowej wystawy chcieliśmy, aby stworzył coś naprawdę wyjątkowego, ale przy użyciu tradycyjnych technik ciemniowych, ze wszystkim wykonanym ręcznie z oryginalnych negatywów, w niezwykle małym formacie. W rezultacie mamy bogaty zbiór prac wystawionych na ścianach galerii, a dzięki ponad 100 czarno-białym fotografiom wystawa pokazuje zarówno szerokość, jak i głębię jego archiwum, podczas gdy niezwykle mały rozmiar stanowi prawdziwy kontrapunkt dla niedawnych prac Gereda w dużym formacie. Wystawa, składająca się w całości z pięknych, ręcznie robionych zdjęć 8×10 cali, jest stosownym hołdem dla jego niezwykłej kariery.

Rozmiary edycji są bardzo, bardzo niskie – tylko dziewięć egzemplarzy każdej fotografii jest wypuszczanych w tym formacie papieru 8 x 10 cali. Żadne inne małe rozmiary nie są oferowane, gdy edycje 8 x 10 zostaną wyprzedane, więc gdy się skończą, to koniec.

Wszystko ręcznie robione w ciemni

Jak wyjaśnia Gered: „Wróciliśmy do podstaw na potrzeby tej wystawy. Jest ona w całości czarno-biała, a każda z ponad 100 prezentowanych fotografii została wykonana ręcznie w ciemni przez znaną drukarkę Barbarę Wilson przy użyciu tradycyjnego mokrego przetwarzania oryginalnych negatywów. Powstałe w ten sposób 8 x 10-calowe odbitki fotograficzne na żelatynowo-srebrowej są po prostu wykwintne: ich rozmiar naprawdę przyciąga widza, aby z bliska przyjrzeć się misternym szczegółom. Nigdy wcześniej nie wystawiałem ani nie oferowałem swoich prac w takim rozmiarze i naprawdę są one rozkoszą dla oczu. Bardzo ważne jest dla mnie również to, aby móc wyprodukować całą wystawę przy użyciu tradycyjnych metod, podczas gdy indywidualne umiejętności i materiały są nadal dostępne”.

keith-humm-oprawiony-i-nieoprawiony

Pojedyncze wydruki i kombinacje

Ponieważ wszystko jest wykonane w niezwykle małym rozmiarze, tradycyjny dylemat, przed którym często stają kolekcjonerzy – mianowicie, które zdjęcie nabyć – miejmy nadzieję, nie jest aż tak dużym problemem, jak zwykle. Więc jeśli jesteś rozdarty między klasycznym Stonesem a Jimim Hendrixem, albo między Marianne Faithfull a Kate Bush, mamy nadzieję, że niewielki rozmiar sprawi, że rozważysz wybór obu. Ze względu na spójność rozmiarów, wszystkie te zdjęcia świetnie sprawdzają się w grupach i skupiskach po dwa, trzy, cztery, sześć, osiem i więcej, dzięki czemu możesz stworzyć naprawdę interesujące kombinacje na swoich ścianach. Oczywiście, jeśli chcesz pojedynczy egzemplarz, to jest to doskonała okazja, aby nabyć coś bardzo cennego od ważnego fotografa.

Doświadczenie: Jimi Hendrix w Mason's Yard

Fotografie Gereda Mankowitza

Od soboty 18 września do 13 listopada 2010 r. organizujemy wystawę klasycznych i niepublikowanych zdjęć Jimiego Hendrixa autorstwa znanego brytyjskiego fotografa Gereda Mankowitza. Ta wystawa jest dla nas ekscytująca na wielu poziomach i jest naszą główną wystawą sezonu jesiennego. Po raz pierwszy zdjęcia z archiwów Jimiego Hendrixa Gereda Mankowitza stały się tematem wystawy indywidualnej.

18 września 2010 r., dzień otwarcia wystawy, to tak naprawdę 40 lat od smutnego dnia, w którym zmarł 27-letni Jimi Hendrix. Nie było nikogo takiego jak Jimi Hendrix, zarówno pod względem umiejętności gry na gitarze, jak i niezwykłego wizerunku. Jest tak ikoniczną postacią, że łatwo założyć, że wszystko, co można o nim powiedzieć, zostało powiedziane, a wszystko, co można zobaczyć, już zostało zobaczone. Nie jest tak, jak zamierzamy wykazać.

Zejdź z drogi, Rover, i pozwól Jimiemu przejąć władzę

Aby wchłonąć bogactwo niewidocznych bogactw z archiwów Gereda, otwieramy wszystkie trzy piętra naszej galerii w Piccadilly Arcade. Na piętrze wystawowym zostanie zaprezentowany wybór tradycyjnych, ręcznie robionych czarno-białych, żelatynowo-srebrnych fotografii Gereda, które od wielu lat są podstawowym pożywieniem kolekcjonerów fotografii i gości galerii. Parter i niższe parter galerii będą wyraźnie nietradycyjne, poświęcone kolekcji fizycznie imponujących i odważnie pomyślanych dzieł sztuki stworzonych przez Gereda Mankowitza na podstawie jego oryginalnych czarno-białych obrazów. Nadają one współczesny charakter jego klasycznym obrazom, w rozmiarach do sześciu stóp wysokości.

Ekscytujące nowe techniki

Na wystawie prezentowany jest szereg różnych technik drukowania i oprawiania, w tym soczewki, lightboxy, „Softsharpy”, sitodruki, specjalne papiery metaliczne i współczesne techniki oprawiania, takie jak odwrotne mocowanie w pleksi. To znakomite rzeczy – Softsharpy są dobrym przykładem – obrazy, które na twoich oczach przechodzą z ostrości Soft do Sharp. Jimi z pewnością by je pochwalił. Możesz cieszyć się tymi dziełami sztuki, gdziekolwiek jesteś, ponieważ wysyłamy je do wszystkich zakątków świata.

Historia

Gered miał dwie sesje zdjęciowe z Jimim Hendrixem w 1967 roku w swoim studiu Mason's Yard w centrum Londynu, tuż za rogiem galerii. Podczas pierwszej sesji, na ostatniej klatce pierwszej rolki, Gered zrobił portret, który miał stać się najważniejszą fotografią w całej jego karierze i prawdopodobnie najsłynniejszym studyjnym portretem Jimiego, jaki kiedykolwiek zrobiono. To jego portret ciasno ujętego Jimiego z rękami na biodrach, zrobiony z lekko podwyższonej pozycji, aby podkreślić głowę Jimiego, szerokość jego ramion i szczupłe biodra. Oto Gered: „To niezwykłe, gdy spojrzę wstecz i zdam sobie sprawę, że ten portret był jedynym zdjęciem Jimiego samego, jakie zrobiłem na tej pierwszej rolce. Musiałem albo czuć się bardzo pewny, że to zrobiłem, albo byłem tak głupi, że nie zdawałem sobie sprawy z tego, co się właśnie wydarzyło. Tak czy inaczej, zostało to uchwycone i miało żyć własnym życiem wiele lat później”.

„Jimi Classic” jest, cóż, klasyką, ale skupianie się na nim w oderwaniu od reszty oznacza ignorowanie niezwykle bogatego pokładu prac, które tworzą archiwum Jimiego Hendrixa Gereda Mankowitza. Większość obrazów na tej wystawie nigdy wcześniej nie była wystawiana.

Fabuła poboczna: Gered z Piccadilly spotyka Jimiego z St James…

Fabuła tej wystawy to opowieść niczym kolejka górska historycznych powiązań, zbiegów okoliczności, zwrotów akcji, które mają miejsce w odległości kilku metrów od galerii. W Mayfair, Piccadilly i St James panuje wspaniała atmosfera, gdy historia zatacza koło. To prawdziwa opowieść o starym Londynie, a jeśli przyjdziesz do galerii, możesz zwiedzić wszystkie te miejsca.

Mason's Yard, schowany za Fortnum & Mason na Jermyn Street, gdzie w latach 60. wciąż wtaczała się londyńska mgła. Zmieniona nazwa Mason's Yard na cześć Hugh Masona z Fortnum & Mason, najsłynniejszego sklepu spożywczego na świecie, przejęła stajnie i wozownie, które wypełniały większość podwórza na początku XVIII wieku. Obecnie siedziba White Cube Jaya Joplinga, ale Mason's Yard było wtedy zupełnie inne, zwłaszcza jako siedziba Indica Gallery, gdzie John Lennon poznał Yoko Ono.

Studio Gereda Mankowitza pod numerem 9 na Mason's Yard Scena dwóch legendarnych sesji zdjęciowych w 1967 r. Studio: pochodzące z 1670 r. Temat: pięknie uczesany i luksusowo ubrany pan James Marshall Hendrix. Jimi Hendrix dla ciebie i mnie.

Ringo z cieniem Facela Vargi

Scotch z St James. 13 Mason's Yard . Tuż obok Gered's Studio. Scotch – jedno z głównych miejsc spotkań sceny muzycznej końca lat 60. Jimi Hendrix grał tam pierwszego wieczoru w Londynie, kiedy zasiadł z zespołem. Większość wieczorów Yard był zatłoczony samochodami gwiazd rocka – Astonami, Jaguarami i przynajmniej jednym Facelem Vegą należącym do Ringo Starra, dla którego było to główne miejsce spotkań. Teraz pod inną nazwą nadal funkcjonuje jako klub.

Numer 8 Piccadilly Arcade . Piccadilly Arcade, zbudowany w 1911 roku, obecnie w setnym roku, w miejscu, w którym w latach 40. pewien londyńczyk i jego siostra założyli największy w kraju niezależny sklep z antykami Wedgwood. Syn mężczyzny pomagał w sklepie jako młody chłopak, ucząc się, jak pakować antyczną porcelanę Wedgwood w piwnicy pod numerem 8. Mężczyzna? Wolf Mankowitz, autor Expresso Bongo. Syn, Gered Mankowitz, obecnie znany na całym świecie ze swoich zdjęć Jimiego Hendrixa, The Rolling Stones i zbyt wielu innych, aby ich wszystkich wymienić. Sklep? Wolf nazwał go na cześć swojego syna – nazywał się „Gered of Piccadilly”.

Teraz, wiele lat później, wszystko zatacza koło, ponieważ wystawa odbywa się pod adresem 8 Piccadilly Arcade, w domu naszej pięknej galerii i dokładnie w tym samym miejscu, w którym ojciec Gereda założył rodzinny biznes Mankowitz w latach 40. Nie można tego wymyślić!

Poniżej prezentujemy zdjęcia dostępne do kupienia.