Liczne gitary Jimiego Hendrixa

 Oryginalna publikacja: https://uniqueguitar.blogspot.com/search?q=jimi+hendrix

Liczne gitary Jimiego Hendrixa

Stew Williams

Dedykuję ten artykuł mojemu przyjacielowi z dzieciństwa Stew Williamsowi. Poznaliśmy się w gimnazjum. Stew grał na perkusji, a ja na gitarze. Założyliśmy garażowy zespół z kilkoma innymi przyjaciółmi. Stew odniósł sukces jako gospodarz radiowego talk show, gdzie dzielił się swoją wielką osobowością ze swoimi słuchaczami. Zmarł 16 sierpnia i tęskni za nim wielu, wielu jego przyjaciół .

Jimi Hendrix Experience Xavier University Fieldhouse 28 marca 1969 r.

Miałem okazję zobaczyć występ Jimiego Hendrixa w starym Xavier University Field House w Cincinnati, Ohio w marcu 1968 roku. Poszedłem na pokaz z grupą przyjaciół, w tym z moim dobrym kumplem, Stewem Williamsem.

Jimi dał dwa pokazy tego wieczoru. Uczestniczyłem w późnym pokazie i musiałem przesiedzieć nudny pokaz świetlny hipisów przez około 45 minut. W końcu Jimi wszedł na scenę z lewej strony, podczas gdy Noel Redding i Mitch Mitchell weszli z przeciwnego kierunku.

Hendrix w Xavier Fieldhouse 

Tej nocy Jimi grał na dwóch 100-watowych kolumnach Marshalla. Noel Redding miał dwa wzmacniacze Sunn Coliseum jako wsparcie dla swojego basu. Podczas oczekiwania na Hendrixa na scenie roadie ustawiał pedały nożne.

Nie wiedziałem, że „roadie” to Roger Mayer, czarodziej elektroniki, który stworzył efekty Jimiego.

Hendrix zaczynał od gry na białym Fender Stratocaster i zagrał kilka piosenek; potem pękła mu struna. Dziś technik gitarowy wbiegał na scenę i podawał gwieździe inną idealnie nastrojoną gitarę.

Jednak w 1968 roku, kiedy pękła struna, koncert został przerwany, a Hendrix zdjął starą strunę i założył nową. Zagrał jeszcze kilka piosenek i struna znów pękła.

Seymour Duncan z Hendrixem

Spektakl został przerwany po raz kolejny. Tym razem ktoś zza sceny przyniósł mu białego Fendera Jazzmastera. Jimi podłączył go i zawył przez kilka kolejnych piosenek, a pokaz się zakończył. W tamtym momencie nie miałem pojęcia, kto był technikiem, który przyniósł Jimiego Jazzmastera, ale okazało się, że tym facetem był Seymour Duncan.

Dowiedziałem się o tym z artykułu w Vintage Guitar Magazine, który przeczytałem wiele lat później. Od tamtej nocy byłem zafascynowany gitarami, których używał Hendrix. Zakładałem, że lubił tylko Stratocaster, ale tutaj grał na Fender Jazzmaster. Okazuje się, że Hendrix miał mnóstwo innych gitar, których używał przez całą swoją karierę.

Jimi ze swoim Supro

Jego pierwszą gitarą elektryczną był niedrogi model Supro Ozark , który ojciec podarował mu w 1959 roku. Supro to nazwa marki używana przez firmę Valco do sprzedaży gitar i wzmacniaczy. Produkowali również produkty dla Montgomery Ward Company pod marką Airline i Sears pod marką Silvertone.

Hendrix z gitarą Danelectro

Kiedy gitara Supro Jimiego została skradziona, kupił czerwoną gitarę Silvertone/Danelectro z pojedynczym przetwornikiem, model 3021. Gitarę nazwał Betty Jean , na cześć swojej obecnej dziewczyny. Hendrix grał na tej gitarze podczas służby w armii.

Po zakończeniu służby w armii Stanów Zjednoczonych JImi zaoszczędził wystarczająco dużo pieniędzy, aby wymienić swojego Dano na zupełnie nowego Ephiphone Wilshire . Ta gitara miała dwa przetworniki P-90, solidny korpus z mahoniu i wklejany gryf.

Jimi dostał fuchę grając na gitarze w zespole Isley Brothers. W tym 9-miesięcznym okresie kupił swoją pierwszą gitarę Fender; nowiutką blond Duo-Sonic z 1959 roku . Kiedyś w 2010 roku gitara ta została wystawiona na aukcji za 246 000 dolarów. W 1959 roku Duo-Sonic sprzedano za niewiele ponad 100 dolarów.

Po opuszczeniu Isely's, w 1964 roku Hendrix dostał pracę jako gitarzysta w zespole Little Richarda. Do tej pracy Jimi kupił sunburst Fender Jazzmaster .

Tuż przed tym, jak Jimi stał się sławny, używał tej Gretsch Corvette podczas sesji nagraniowej Curtisa Knighta w 1967 roku. Posiadał również gitarę Gretsch Anniversary z 1960 roku.

Kiedy Jimi przybył do Wielkiej Brytanii, wieść o jego talencie rozeszła się. Znani członkowie zespołu mówili sobie nawzajem: „Musisz zobaczyć tego gościa”. W tym czasie Brian Jones z Rolling Stones podarował Hendrixowi ciemnego Fendera Jaguara z intarsjami w kształcie kropek. Jimi miał również innego Fendera Jaguara z intarsjami w kształcie bloków . Ta gitara z intarsjami w kształcie bloków została wystawiona na aukcji w 2011 roku za 25 000 dolarów.

Biała gitara Mosrite Joe Maphis Double Neck przykuła uwagę Jimiego w Manny's Music w Nowym Jorku. Kupił ją i plotkowano, że użył jej podczas nagrywania Spanish Castle Magic.

Gitara ta była prezentowana w Seattle's EMP i od tamtej pory zmieniła kolor na kremowy ze względu na wiek i rodzaj użytego lakieru.

Biały Strat

Dopiero w 1966 roku Jimi Hendrix zdecydował się na zakup Fendera Stratocastera. Pierwszą gitarę kupił, z pomocą swojej dziewczyny, w Manny's Music. Był to biały model z 1964 roku z podstrunnicą z palisandru. I stała się jedną z wielu gitar Stratocaster, których używał w The Jimi Hendrix Experience.

Większość jego Stratocasterów była nowa, a on preferował czarne lub białe korpusy z podstrunnicą z klonu. Hendrix mógł kupić „lewoskrętnego” Stratocastera, ale wolał odwrócić gitarę, aby elementy sterujące i tremolo znajdowały się na górze.

W tej epoce muzycy niszczyli swoje gitary, wzmacniacze i perkusję jako dodatkowy efekt na pokazie. Podczas pokazu w marcu 1968 roku, na który poszedłem, Jimi uderzył główką swojej gitary w Marshalla, ale najwyraźniej oszczędzał poważniejsze uszkodzenia gitary na większy pokaz.

Pierwszy raz zasłynął podpaleniem gitary na scenie w marcu 1967 roku. Miało to miejsce w Astoria Theater w Londynie . Hendrix spalił pięknego Fendera Stratocastera z 1965 roku. Tony Garland, agent prasowy Hendrixa, zebrał szczątki i umieścił je w garażu swojego domu w południowej Wielkiej Brytanii.

W 2008 roku siostrzeniec Garlanda wystawił tę gitarę na aukcję i sprzedał ją za 450 000 dolarów.

Inny przypadek podpalenia gitary przez Hendrixa miał miejsce na Miami Pop Festival w 1968 roku. Ponownie miało to miejsce w latach 60. XX wieku, kiedy to grał Stratocaster. Pozostałości tego instrumentu zostały podarowane Frankowi Zappie przez pracownika technicznego Hendrixa, Howarda Parkera. Frank przez długi czas trzymał go jako ozdobę na ścianie swojego studia i ostatecznie go odrestaurował. 

Na początku lat 90. gitarę przejął syn Franka, Dweezil . Prawdopodobnie najbardziej znanym przypadkiem podpalenia Stratocastera przez Hendrixa był Monterey Pop Festival.

Niektórzy uczestnicy twierdzą, że Hendrix zmienił gitary i użył znacznie tańszej gitary jako ofiary całopalnej. Tony Garland twierdzi, że spalenie gitary było pomysłem menedżera Hendrixa, Chasa Chandlera . Gitara Monterey została sprzedana na aukcji w Londynie za 237 000 funtów w 2012 roku.

Według ostatniej dziewczyny Jimiego, Moniki Dannerman, ulubioną gitarą Jimiego była czarna Fender Stratocaster z 1968 roku z białym pickguardem. Po jego śmierci gitara była przez nią przechowywana w bezpiecznym miejscu w domu aż do jej śmierci w 1996 roku.

Danneman ujawnił później, że Hendrix grał na tej gitarze w noc swojej śmierci. Gitara jest teraz albo w posiadaniu rodziny Danneman, albo gitarzysty Scorpions Uli Jona Rotha, wieloletniego przyjaciela Moniki. Ostatni raz widziano ją publicznie 3 grudnia 1995 r. w Londynie.

Gitara Fender Stratocaster z 1966 r. została podarowana wytwórni płytowej Jimiego, Anim Limited.

W jakiś sposób jeden z pracowników technicznych Jimiego, James „Tappy” Wright, wszedł w posiadanie tej gitary i ostatecznie sprzedał ją na aukcji za 360 000 dolarów.

Pochodzenie tej gitary jest interesujące, ponieważ mówi się, że to był Stratocaster. Jimi grał na nim na Monterrey International Pop Festival w 1967 roku, zanim zmienił na inną, mniej wartościową gitarę, którą podpalił.

Gitara, którą rzekomo podpalił podczas występu w Monterey, to biały Fender Stratocaster z 1964/65 roku. Jimi ręcznie malował wzory na korpusie, w stylu swoich przyjaciół, The Beatles. Mówi się, że to jest gitara, którą podpalił.

Istnieją twierdzenia, że ​​Stratocaster z 1966 roku był ulubioną gitarą Hendrixa. Oczywiste jest jednak, że jest to inny Strat, z gryfem z palisandru zamiast klonu, który był w Black Beauty.

Prawdopodobnie najbardziej oglądaną i zapadającą w pamięć gitarą, na której grał Jimi, była biała Fender Stratocaster z 1968 roku, której używał w Woodstock w 1969 roku. Gitara ta miała większą konstrukcję główki. Była całkowicie seryjna i mówi się, że jest jednym z ulubionych instrumentów Jimiego.

Ćwiczył na tej gitarze w pokojach hotelowych i grał na niej przy wielu okazjach. Gitara jest obecnie własnością Paula Allena z Microsoftu i można ją zobaczyć w EMP Museum w Seattle w stanie Waszyngton.

Po tym, jak Hendrix stał się sławny, kupił inne gitary, które nie były Fender Stratocasterami. Być może najbardziej znana jest gitara Gibson Flying Vee z 1967 roku, pierwotnie pomalowana na czarno. Psychodeliczne malowanie korpusu wykonał sam Jimi. Grał na niej na koncercie w Paryżu podczas swojej trasy 67/68 – między innymi.

Hendrix Latający Vee

Pojawiła się również w kilku jego utworach, w tym All Along The Watchtower i Little Miss Strange. Jimi podarował tę gitarę swojemu przyjacielowi Mickowi Coxowi w 1969 roku. Później trafiła do Davida Brewisa z Rock Stars Guitars.

W tym momencie gitara straciła oryginalną powłokę lakierniczą wykonaną przez Hendrixa, ale została pomyślnie odrestaurowana/odtworzona w 1999 roku.

Sprawdź wzmacniacze WEM

Był Gibson Flying Vee z 1969 roku , który został specjalnie zbudowany przez Gibsona dla Jimiego w 1969 roku. Cały osprzęt jest pozłacany, a gitara jest leworęczna i wyposażona w mostek tremolo. Jimi grał na niej podczas koncertu Isle of Wright w utworze Red House.

Les Paul Custom z 1955 r.

Posiadał Gibsona Les Paul Custom z 1955 roku  , którego Hendrix i jego przyjaciel Larry Lee kupili w Nashville w 1962 roku. Było to na długo zanim stał się sławny. Hendrix grał na nim przez jakiś czas w 1968 i 1969 roku, zwykle tylko do piosenki „Red House”. Tydzień przed występem w Woodstock Hendrix zaprosił Lee, który właśnie wrócił z wojskowej trasy w Wietnamie, do zagrania na festiwalu z jego nowym zespołem Gypsy Sun and Rainbows.

Larry Lee z gitarą Les Paul 55

W tym czasie Lee nie miał gitary, więc Hendrix oddał mu Les Paula, na którym Lee grał podczas występu w Woodstock. Ta gitara znajduje się obecnie w muzeum EMP w Seattle.

Les Paul Hendrixa z 1956 r.

Jimi posiadał również gitarę Les Paul Custom z 1956 r., na której grał podczas występu w maju 1968 r. w Fillmore East Theater w Nowym Jorku. Gitara ta należy do Hard Rock Café w Chicago.

Hendrix posiadał Gibsona Les Paul Special z połowy lat 50. pomalowanego na żółto w kolorze TV. Jimiego widziano, jak używał go za kulisami Madison Square Garden, gdy spędzał czas z Rolling Stones.

SG Custom z 1967 r.

Jego gitarę Gibson Les Paul/SG Custom z 1967 roku można rozpoznać, ponieważ grał na niej w programie Dicka Cavetta w 1969 roku. Jimi grał na tej gitarze również w Sztokholmie w Szwecji w tym samym roku.

Hendrix ES 345 w EMP

Ta piękna biała gitara ma trzy przetworniki humbucking Gibsona, zamiast dwóch, które można zobaczyć w większości modeli SG. Hendrixa widziano również grającego na gitarze Gibson ES-345 z lat 60. z Bigsbym.

Jimi posiadał również 12-strunową gitarę akustyczną Zematis , której używał w utworze „Hear My Train A Comin'”, będącym częścią filmu nagranego w 1967 roku pod tytułem „See My Music Talking”.

W 1969 roku Jimi kupił gitarę Martin D-45 z 1968 roku w sklepie Manny's Music w Nowym Jorku i komponował na niej w swoim nowojorskim mieszkaniu. Gitara została przekazana perkusiście Experience Mitchowi Mitchellowi po śmierci Hendrixa. Następnie została sprzedana w 1992 roku kolekcjonerowi gitar Dave'owi Brewisowi, który później sprzedał ją Experience Music Project.

Jimi posiadał inną gitarę Martin D-45, która ostatecznie trafiła do Noela Reddinga, który trzymał ją w swoim domu w Irlandii aż do swojej śmierci w 2003 roku. Chris Dair był u niego w domu około 1998/1999 roku, kiedy miał okazję zagrać na gitarze D-45 Jimiego. Noel trzymał ją przez lata w domu swojej matki. Nie wiadomo, gdzie znajduje się ten instrument.

Epi na aukcjach Bonham

W 1967 roku Hendrix kupił Epiphone FT79 za 25 USD. Zabrał tę gitarę ze sobą w swoją pierwszą podróż do Londynu. Jego dziewczyna, Kathy, mówi, że siadał na toalecie i grał na tym starym Epiphonie. Używał jej do komponowania piosenek. Podobnie jak wielu z nas, lubił echo, które można uzyskać tylko w kafelkowej łazience. Mówi, że kiedy Jimi pracował nad piosenką, brał tę gitarę, a następnie kupował Stratocastera, aby opracować riffy i aranżacje do piosenki.

Tak oto powstał jego wersja All Along the Watchtower. Ta dwudziestopięciodolarowa gitara została sprzedana w 2001 roku za 77 000 USD. Jimi miał jeszcze kilka innych gitar, ale były rzadko używane.

Pierwsza to gitara Acoustic Black Widow . Zostały one wykonane przez The Acoustic Company, aby pasowały do ​​ich wzmacniaczy. Jego została wykonana przez Bartell of California. W rzeczywistości może to być gitara Bartell. Te gitary były sprzedawane pod logo Bartell i logo Hohner, a także logo Acoustic. Ze względu na otwór F, jest to prawdopodobnie Bartell.

Druga gitara to w rzeczywistości gitara basowa wyprodukowana przez Hagstrom Guitars. To ośmiostrunowy bas Hagstrom, którego Jimi używał podczas sesji nagraniowej King Curtis.

Później używał go Noel Redding. Redding był widziany w reklamach gitar Hagstrom z ośmiostrunowym basem.

Zanim zaczął używać wzmacniaczy Marshall, używał Fenderów. Od 1965 do 1966 roku używał Fender Twin Reverb.

W 1967 roku Hendrix stawał się kolejną wielką gwiazdą i

podpisał kontrakt z Sunn Amplification i użył ich wzmacniacza 100S Coliseum z kolumnami Sunn 100F, które zawierały jeden 15-calowy JBL D-130 i głośnik tubowy JBL LE 100=S.

Zasilał on 4 kolumny głośnikowe. Sunn dał mu wszystko, czego potrzebował, ale Hendrix zakończył kontrakt.

Na pierwszą trasę koncertową Experience pojechał korzystając ze wzmacniaczy Fender Dual Showman, ustawiając wszystkie ustawienia na 10, w wyniku czego wzmacniacze spaliły się z powodu naprężeń i trzeba je było wymienić.

Hendrix z 3
kolumnami Marshalla o mocy 100 watów

Następnie odkrył wzmacniacze Marshalla, których używał aż do śmierci. Zazwyczaj łączył trzy 100-watowe głowice Marshalla z sześcioma podwójnymi kolumnami głośnikowymi.

Marszałek 100JH

Marshall zbudował wzmacniacz Super 100JH z ręcznie okablowanym podpisem, który był oparty na jednym ze wzmacniaczy należących do Hendrixa. Szacunki mówią, że prawdopodobnie przeszedł przez co najmniej 100 wzmacniaczy Marshalla.

Efekty Jimiego Hendrixa zostały zaprojektowane przez Rogera Mayera. Zaczął używać Octavii Fuzz około 1967 roku, kiedy była jeszcze prototypem. Używał jej w swoim pierwszym wielkim hicie; Purple Haze.

Jimi używał również pedału Univox Uni-Vibe, który miał dwa wbudowane efekty: vibrato i chorus. Dołączony był oddzielny pedał do kontrolowania prędkości efektu obracającego się głośnika.

Używał również pedału wah-wah V848 Vox Clyde McCoy. Dallas Arbiter Fuzz Face był prawdopodobnie efektem, który najbardziej kojarzymy z Jimim Hendrixem. Używał go w każdym miejscu, w którym grał, i na wszystkich swoich nagraniach.

Oto bardzo interesujący link dotyczący sesji nagraniowej dla All Along The Watch Tower.

©UniqueGuitar Publications (tylko tekst)