Are You Experienced (cz. 4): Anglia 1981-1993

W roku 1985 Polydor wydał po raz pierwszy AYE w wersji CD. "Kompakt" wydany został tylko w Niemczech oraz w Japonii. W Anglii, wg Dicogs, ukazało się w tym samym czasie kolejne wznowienie w wersji LP (nie jest to pewna informacja).

POLYDOR 1988

(Najprawdopodobniej) w 1988 roku, pod szyldem The HMV Classic Collection, ukazała się ekskluzywna, kolekcjonerska seria 16 "legendarnych albumów w historii muzyki pop" nagranych przez "największych artystów wszech czasów" (w tej kategorii). 

Wszystkie tytuły wydano tak samo - w dużym kartonowym pudełku, "bombonierce", formatu LP. Każdy tytuł miał limitowany nakład 1500 egzemplarzy z indywidualnym numerem na pudełku (w prawym dolnym rogu).

Tył pudełka był czarny.

Wewnątrz znaleźć można było "list gratulacyjny" (z racji zakupu) wraz z informacjami o wydawnictwie.

Oprócz "AYE" Hendrix'a, w kolekcji znalazły się m.in. Led Zeppelin "IV" oraz Fleetwood Mac "Rumours" - wykaz wszystkich 16 tytułów zamieszczono na dole listu. Poproszono także o pisemne sugestie (pod wskazany adres) o jakie tytuły kolekcja powinna być rozszeżona w przyszłości.

Do każdego tytułu dodano okolicznościową, bogato ilustrowaną "książeczkę".

Autorem 12-stonicowego booklet był Charles'a Shaar Murray.

W załączonym liście powyższe wydanie określono jako "ultimate version".

Limitowany nakład 1500 egzemplarzy dotyczył zapewne tylko wydania z "bombonierką". Płyta wielokrotnie pojawiała się w sprzedaży samodzielnie, bez kolekcjonerskich dodatków.

To wydanie AYE wyróżniało się białym napisem JIMI HENDRIX. Poza nim i tytułem płyty brak jakichkolwiek oznaczeń (logo wytwórni, numer płyty), tak jak na oryginalnym Track.

Tył okładki zawierał wykaz utworów (układ Track/Polydor) oraz nowinki z lat 80-tych: paskowy kod cenowy i informację (w prawym górnym rogu) o tym, że płytę można kupić również w wersji kasety magnetofonowej oraz płyty kompaktowej, C.D., przy czym podano numer, wspomnianego na wstępie, niemieckiego wydania z 1985 roku - istniała także wersja "bombonierki" z CD zamiast LP w środku.

Pod kodem paskowym zamieszczono informacje: "Digitally re-masterd by Carlos Olms London" i rzeczywiście płyta brzmi bardzo dobrze (za wyjątkiem "Remember").
"Red House" oznaczono jako MONO, a "Remember" jako "MONO enhanced for stereo".

W rzeczywistości jest to bardzo dobrze brzmiące kolejne wydanie angielskiej wersji STEREO (po BACTRACK oznaczonym MONO oraz wydaniu z 1973 roku) z tą różnicą, że "3rd Stone From The Sun" (a nie jak podano na okładce "Remember") "enhanced for stereo'. 
wszystkie 3 utwory, które nie weszły w skład wydania amerykańskiego są tu w wersji MONO.

Na side 1 utwory 3 i 4 są w wersji MONO ("Foxy Lady" - vocal w prawym kanale).

Na side 2 w wersji MONO (nadal) jest utwór 4.

POLYDOR 1991

W 1991 roku wydarzyła się rzecz "niebywała" - Polydor wydał "AYE" w okładce europejskiej, lecz z amerykańskim układem utworów (wcześniej zdarzyło się to chyba tylko raz - tak wyglądała australijska wersja STEREO). 

Tak jak poprzednio, w roku 1985, płyta ukazała się wersji CD w Niemczech i Japonii, a w Anglii w wersji LP.

Front okładki z seledynowym napisem JIMI HENDRIX. Logo Polydor w prawym dolnym rogu. Brak numeru płyty. 

Tył z amerykańskim wykazem utworów i kreskowym kodem cenowym.

Strona "A" - wszystkie utwory STEREO.

Strona "B" wszystkie utwory STEREO ("Third Stone From The Sun" zapisane po amerykańsku, "Foxy Lady" zapisane po europejsku - vocal w lewym kanale).

POLYDOR 1993

W roku 1973, po śmierci Michael'a Jeffery, Alan Douglas przejął funkcję kierownika artystycznego i producenta nagrań Hendrix'a. Pełniąc te funkcje, Douglas uzurpował sobie prawo do pełnej kontroli i interpretacji materiałów, jakie pozostawił po sobie Jimi Hendrix. Dał temu wyraz publikując "Crash Landing", "Midnight Lightning" i "Nine to The Univers").

W 1993 roku Alan Douglas stworzył i wydał nową, własną wersję "AYE" w formacie CD:

- zmienił okładkę (znana jest wypowiedź Douglas'a: "Dość tego psychodelicznego szajsu" - dotyczyła ona głównie chyba "Axis...", niemniej wszystkie 3 okładki otrzymały nowy, ujednolicony wzór - przerobiono na grafiki zdjęcia wykonane przez Gered'a Mankowitz'a - oryginalne zdjęcia znajdowały się pod płytą i przezroczystym plastikiem, na który zakładana jest płyta)

- dodał "?" (do tej pory znak zapytania figurował wyłącznie na etykietach (label), wydania amerykańskiego)

- dodał 3 pierwsze single (6 piosenek) opublikowane przed premierą "AYE" i nie wchodzące w skład wydania Track/Polydor (strony A, czyli: "Hey Joe", "Purple Haze" i "The Wind Cries Mary" weszły w skład wydania amerykańskiego i nagrane są w STEREO, natomiast strony B, czyli: "Stone Free", "51 Anniversary" oraz "Highway Chile" stanowią bonus - nie znalazły się wcześniej na żadnej wersji "AYE" - i nagrane są w wersji MONO)

- zmiksował zawartość płyty zamieniając oryginalne wersje "Red House", "Can You See Me" oraz "Remember" (te utwory nie weszły w skład wydania amerykańskiego i do tej pory na "AYE" zawsze publikowane były w wersjach MONO), zastępując je innymi wersjami wykorzystanymi na potrzeby amerykańskiej wersji "Smash Hits"

Nowy wzór okładki, ze znakiem "?" na końcu tytułu płyty.

Oryginalne zdjęcie okładki (wersja niemiecka z seledynowym napisem JIMI HENDRIX) znajdowała się na ostatniej, 24-ej stronie booklet (osby nie zadowolone z nowego wzoru mogły włożyć książeczkę odwrotni i w ten sposób "odzyskać" oryginalny europejski wzór).

Tył okładki - nowy wzór i duży tytuł zakończony "?", oraz wykaz 17, zamiast 11 utworów - najpierw 3 pierwsze single i dalej "AYE" w kolejności utworów Track/Polydor, w rzeczywistości pochodzą one z amerykańskiej wersji "AYE" STEREO ("Foxy Lady" vocal w lewym kanale) i amerykańskiej wersji "Smash Hits".